Review: Waldorf Pulse 2 Synthesizer

Na de review van de Waldorf Blofeld is het deze keer wederom tijd voor een ‘oudje’. De in 2013 verschenen Waldorf Pulse 2 is wel een stuk recenter uitgebracht dan de Blofeld, maar is natuurlijk niet echt een nieuwkomer te noemen. Is deze 3 oscillator analoge synthesizer met matrix editor nog steeds een goede optie in 2021, of zijn er inmiddels zoveel (betere) alternatieven dat je deze synthesizer beter links kunt laten liggen? 

Lees hieronder verder voor onze uitgebreide ‘2021 review’.

Opvolger van een moderne (cult-)klassieker

De originele Pulse werd in 1996 op de markt gebracht en was toen een van de weinige analoge synthesizers in een tijd dat er vooral digitale synthesizers uitkwamen. Toen eind jaren’80 digitale synthesizers als de Yamaha DX7, Roland D-50 en de E-MU Emulator op de markt kwamen, werd analoog als ‘ouderwets’ gezien en werden klassiekers als de Jupiters, Juno’s en de Prophets gedumpt of ingeruild. De keuze voor een 19”-rack-formaat analoge synthesizer was in die tijd dus best gewaagd, maar de Pulse werd door zijn krachtige sound toch een cult klassieker. De Pulse 2 ontleent veel van de eigenschappen van zijn voorganger, maar is een stuk compacter en speelt met het desktop ontwerp beter in op de moderne producer.

Ontwerp en bouwkwaliteit

Deze desktop behuizing is zeer duidelijk een afgeleide van het design van de Blofeld. Het schuin geplaatste metalen ontwerp is een op een overgenomen, en is dus wederom robuust en prettig werken. Op gebied van de knoppen en connectoren is wel een verschil in layout te zien.
De Pulse 2 heeft 6 drukknoppen voor het selecteren van de parameter rijen, en 6 metalen draaiknoppen onderaan de matrix waarmee de parameter waardes kunnen worden ingesteld. Op gebied van connectiviteit valt op dat er, ten opzichte van de Blofeld, connectoren voor MIDI out, Gate out, CV out en Ext in zijn toegevoegd. Onder het scherm bevinden zich naast de volumeknop twee drukknoppen en een draaiknop die gebruikt worden voor het selecteren van patches of wijzigen van instellingen in de diepere menu lagen.

Programmeren van geluiden

Het scherm zelf wordt in onze ogen overigens maar minimaal benut. De nummerieke weergave van de pre-set neemt meer dan de helft van het scherm in, terwijl voor de visuele weergave van de parameters slechts beperkte ruimte is overgehouden. Dit is jammer omdat de visuele weergave van de golfvormen, envelopes en en filtertypes het editen op de Blofeld juist zo prettig en overzichtelijk maakt. Deels is dit verschil verklaarbaar omdat de Pulse 2 analoog is, maar dan nog rest er het gevoel dat er meer gedaan had kunnen worden met het scherm. Buiten deze beperking is het programmeren van geluiden op de Pulse 2 overigens prima te doen, en is het nauwelijks trager werken dan bij een one-knob-per-function synthesizer.  

3-koppig monster

De Pulse 2 beschikt over liefst 3 oscillatoren waarvan de laatste vervangen kan worden door de externe input, of gebruikt kan worden voor een feedback loop. Dit zijn meer oscillatoren dan je op de meeste analoge synthesizers in deze prijsklasse terug ziet en dit resulteert in een warme en krachtige basis sound. Naast de klassieke golfvormen bieden de eerste 2 oscillatoren nog enkele andere, meer exotische opties als APW (Alternate Pulse Wave) en X1/X3-PWM (Cross Modulated Pulse Width) en zelfs paraphonische opties tot maximaal 8 stemmen. Deze parafonische opties maken het mogelijk om zelfs pads en strings uit deze verder monofone synthesizer te halen, erg bijzonder.

Extra filter opties

Ook op het gebied van filtering biedt de Pulse 2 net wat meer opties dan gebruikelijk bij een analoge mono synth. Naast het krachtige 24dB low-pass filter, kun je ook kiezen uit een 12dB low-pass, een 12dB band-pass en een 12dB high-pass filter. In combinatie met de meer exotische oscillator opties zorgt dit ervoor dat de Pulse 2 in staat is een veel breder pallet aan klanken te produceren dan je in eerste instantie verwachten. Wanneer je de resonantie flink opschroeft gaat het filter zelf-oscilleren en krijg je een extra sinus ter beschikking. Het filter klinkt goed en kan zonder problemen flink schreeuwen wanneer dat gewenst is, maar is dankzij de 12dB opties ook voor subtielere klanken in te zetten. Mocht je overigens juist wel van rauwe geluiden houden, dan is er tevens de mogelijkheid om wat extra ‘Tube’ of ‘Fuzz’ drive toe te voegen via de VCA.

>

Envelopes & Modulatie

De Pulse 2 beschikt over twee ADSR Envelopes, een voor het Filter en een voor de Amplifier. Een pluspunt voor Waldorf is de toevoeging van een loop functie voor de Envelopes, waardoor je ze ook als LFO’s in kunt zetten naast de twee standaard LFO’s. De Envelopes zijn lekker direct en “snappy” waardoor je moeiteloos percussieve geluiden kunt maken. Van de twee LFO’s is de eerste LFO de meest veelzijdige met keuze uit diverse golfvormen. De tweede LFO heeft altijd een triangle golf, maar beschikt wel over delay. Via een toets combinatie krijg je toegang tot het ‘mod’-menu. Middels 8 ‘virtuele patch kabels’ is het mogelijk meer dan 20 bronnen naar meer dan 30 bestemmingen te routen. Dit maakt de Pulse 2 een zeer interessante synthesizer voor programmeurs en sound designers. De zeer uitgebreide arpeggiator met diverse modes en een groot aantal instelbare patronen maakt de Pulse 2 verder compleet.

Conclusie

Net als de eerder onder de loep genomen Waldorf Blofeld is de Pulse 2 al enige jaren op de markt, maar in onze ogen nog steeds een serieuze optie. Het 3 oscillator design, de uitgebreide modulatie opties, de veelzijdige arpeggiator en de unieke parafonische mogelijkheden zorgen er voor dat de Pulse 2 nog steeds een uniek plekje heeft tussen al het moderne synthesizergeweld. Programmeren via de matrix lay-out werkt prettig, al had het scherm nuttiger ingezet kunnen worden dan voor de enorm grote weergave van het patchnummer. De sound is krachtig en vol en dankzij de uitgebreide oscillator en filter mogelijkheden breed inzetbaar. De concurrentie voor de Pulse 2 is de laatste jaren wel toegenomen met al het geweld van o.a. Behringer, Arturia en Dreadbox, de polyfone Korg Minilogue’s en de iets hoger geprijsde Moogs. Zoek je echter niet per se een synthesizer met een knop per functie, maar houd je juist van programmeren met diepgang? Dan is de Pulse 2 nog steeds uniek in zijn klasse.

Pro – Ondanks stevige concurrentie nog steeds uniek en voorzien van dikke sound

Con – Display had meer mee gedaan kunnen worden, Matrix view minder ideaal live